Πότε ισχύει η εξαίρεση ασφαλιστικής κάλυψης σε οτι αφορά την αποζημίωση τροχαίου ατυχήματος; Πώς τα δικαστήρια κρίνουν την ευθύνη οδηγών, τη μόνιμη αναπηρία και την ηθική βλάβη; Μάθετε περισσότερα.
Η πρόσφατη απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών (10ο Τμήμα Αυτοκινήτων) έθεσε στο προσκήνιο κρίσιμα ζητήματα γύρω από την αποζημίωση σε τροχαία ατυχήματα, την εφαρμογή της εξαίρεσης ασφαλιστικής κάλυψης, αλλά και τον καθορισμό της ευθύνης οδηγών και επιβατών. Η υπόθεση αφορούσε σφοδρή σύγκρουση ανάμεσα σε Ι.Χ.Ε. όχημα και μικρό φορτηγό (Ι.Χ.Φ.), στην κλειστή καρότσα του οποίου επέβαινε ο ενάγων, νεαρής ηλικίας. Από το ατύχημα ο επιβάτης τραυματίστηκε σοβαρά, με αποτέλεσμα να υποστεί ολική ισόβια τύφλωση και των δύο οφθαλμών.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι αποκλειστικά υπαίτιος για την πρόκληση του ατυχήματος ήταν ο οδηγός του Ι.Χ.Ε., ο οποίος εισήλθε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας λόγω υπερβολικής ταχύτητας σε οδό με απότομες στροφές. Η ασφαλιστική εταιρεία υποστήριξε ότι η ζημία δεν καλύπτεται, καθώς το φορτηγό χρησιμοποιήθηκε διαφορετικά από ό,τι προέβλεπε η άδεια κυκλοφορίας και το ασφαλιστήριο – δηλαδή για μεταφορά επιβατών στην καρότσα αντί εμπορευμάτων. Ωστόσο, το Εφετείο απέρριψε τον ισχυρισμό αυτό, κρίνοντας ότι η επιβίβαση επιβατών στην καρότσα δεν είχε αιτιώδη συνάφεια με την πρόκληση του ατυχήματος, το οποίο οφειλόταν αποκλειστικά στον οδηγό του Ι.Χ.Ε.
Παράλληλα, το Δικαστήριο αναγνώρισε συντρέχον πταίσμα του οδηγού του φορτηγού σε ποσοστό 20% (αντί 30% πρωτοδίκως), καθώς επέτρεψε την επιβίβαση του ενάγοντος σε χώρο μη προβλεπόμενο για επιβάτες, χωρίς ζώνες ασφαλείας και καθ’ υπέρβαση του επιτρεπόμενου αριθμού μεταφοράς προσώπων. Αντίθετα, απορρίφθηκε η ένσταση «αυτοδιακινδύνευσης» σε βάρος του επιβάτη (ΑΚ 300), αφού ο 19χρονος ενάγων δεν γνώριζε, ούτε μπορούσε να γνωρίζει, την απαγόρευση επιβίβασης στην καρότσα, λόγω ηλικίας, ελλιπούς γνώσης των ελληνικών κανονισμών και του γεγονότος ότι ακολούθησε την πρακτική των υπολοίπων ενηλίκων.
Ως προς τις επιδικασθείσες αξιώσεις, το Εφετείο αύξησε την αποζημίωση τροχαίου ατυχήματος για μόνιμη αναπηρία (ΑΚ 931) από 70.000 € σε 100.000 €, λαμβάνοντας υπόψη την ισόβια τύφλωση σε νεαρή ηλικία και τις συνέπειές της στην επαγγελματική και κοινωνική ζωή του ενάγοντος. Αντίστοιχα, για ηθική βλάβη (ΑΚ 932) επιδικάστηκαν 100.000 € αντί των πρωτοδίκως 80.000 €, λόγω της ιδιαίτερης σωματικής και ψυχικής ταλαιπωρίας, της ηλικίας του παθόντος και της βαρύτητας του τραυματισμού. Επιπλέον, αναγνωρίστηκε αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη ανειδίκευτου εργάτη γης έως το 2030, καθώς και για δαπάνες αποκλειστικής νοσοκόμου και οικιακής βοηθού (πλασματική δαπάνη), αφαιρουμένου του αναπηρικού επιδόματος που καταβάλλει ο ΟΠΕΚΑ.
Η απόφαση αυτή καταδεικνύει τη σημασία της έννοιας της αιτιώδους συνάφειας για την εφαρμογή εξαιρέσεων ασφαλιστικής κάλυψης, ενώ παράλληλα επισημαίνει ότι η ευθύνη των οδηγών μπορεί να διαφοροποιείται ανάμεσα στην πρόκληση του ατυχήματος και στην πρόκληση της βλάβης. Τέλος, η απόρριψη της αυτοδιακινδύνευσης υπέρ του επιβάτη υπογραμμίζει ότι τα δικαστήρια προστατεύουν τα θύματα, ιδίως όταν δεν έχουν γνώση ή δυνατότητα πρόβλεψης των κινδύνων.
Αν έχετε εμπλακεί σε τροχαίο ατύχημα και θέλετε να μάθετε ποια δικαιώματα αποζημίωσης σας αναλογούν, το γραφείο μας μπορεί να σας παρέχει εξειδικευμένη νομική υποστήριξη και να διεκδικήσει για εσάς τη μέγιστη δυνατή αποζημίωση.